မိုးကျနဲ့ ဒီမို ဘယ်သူ့ကို တန်ဖိုးထားလဲ

စာရေးသူက “မိုးကျတော့ မရွေးပါနဲ့ မေမေ” https://www.myattunoo.com/post/မ-က-တ-မရ-ပ-န-မ-မဆိုပြီး ဆောင်းပါးရေးအပြီးမှာ ၂၀၂၁ တိုင်း/ပြည်နယ် ဝန်ကြီးချုပ် ရာထားသူတွေထဲမှာတော့ မိုးကျမပါတာ တွေ့ရပါတယ်။ တိုက်ဆိုင်တာသာ ဖြစ်နိုင်ပေမယ့် ကျေနပ်ပါတယ်။ အဲ့ဒီတင်တဲ့နေ့မှာဘဲ ကျော်ဇေယျက တပ်နဲ့ပေါင်းပြီး ရန်ကုန်အစိုးရကို အယုံအကြည်မရှိကြောင်း အဆိုတင်ခဲ့ပါတယ်။

ဒါအပြီးမှာ မေမြို့ကနေ မိုးကျတစ်ယောက်က အမတ်ဖြစ်ဖို့ ဂျာနယ်တွေနဲ့ အင်တာဗျူး၊ လော်ဘီတွေကတဆင့် အော်တာတွေ ကြားခဲ့ပါတယ်။ သူ့နောက်ကြောင်းသိပေမယ့် ဝင်မပြောခဲ့ပါ။ NLD ကနောက်ဆုံးရွေးတဲ့ ကိုယ်စားလှယ်စာရင်းမှာတော့ သူပါမလာခဲ့ပါဘူး။ NLD က CEC တွေတော်တယ်လို့ပြောရပါမယ်။ သူ့ကို မရွေးတာ သိချိန်မှာဘဲ သူဟာ Facebook ပေါ်ကနေ NLD ပါတီကို စောင်းမြောင်းရေးလာတာတွေ့ရပါတယ်။ စာဖတ်သူများက ဆရာရေးတဲ့အတိုင်း ဖြစ်နေပြီဆိုပြီး လာပြလို့သိတာပါ။

ဒီနေရာမှာ မိုးကျနဲ့ ဒီမိုစစ်စစ်တွေ ဘာကွာလဲဆိုတာ DASSK နဲ့ NLD ခေါင်းဆောင်တွေသိအောင်ရေးပြပါမယ်။

ပထမက ဘဘဦးတင်ဦးနဲ့ ဘထိန်တို့ဟာ တပ်ထွက်ဆိုပေမယ့် သူတို့ဟာ သူတို့ရဲ့ ဒီမိုအတွက် သစ္စာစောင့်သိမှုကို ထောင်ထဲဝင်ပြီး ပြသွားခဲ့ပါတယ်။ နောက်သာဝန်ကြီး။ သူ့ကိုလဲ တပ်ကအရေးယူဖို့ ပေါ်တင်ပြောရတဲ့အထိ သူကလဲ ဒီမိုဘက်ကို ပြောင်းလာခဲ့သူပါ။ ဒါတွေကို ကျော်ပြီး ပုံမှန်မိုးကျများကိုလေ့လာရအောင်။ တပ်ထဲမှာက အရာရှိတွေရဲ့ မိန်းမများဟာ သူတို့အထက်အရာရှိရဲ့ မိန်းမများခိုင်းတာကို လုပ်ပေးရလေ့ရှိပါတယ်။ ကျွန်လိုပါဘဲ။ ဒါကြောင့် သူတို့လုပ်ပုံကိုင်ပုံဟာ သာမန်ဒီမိုတွေရဲ့မိန်းမတွေထက် အပိုးကျိုးတာ ခိုင်းကောင်းတာတွေရှိနိုင်ပါတယ်။ သူတို့က အဖားတော်ပါတယ်။ ဒါကိုသာယာနိုင်ပါတယ်။

နောက်မိုးကျတွေရဲ့ ယုံကြည်ချက်ပါ။ သူတို့ဟာ DASSK ကခေါ်လို့ ဒီမိုတွေမလုပ်တတ်လို့ လာလုပ်တာဆိုတဲ့ အထာကိုင်တဲ့အချိုးတွေ ချိုးတတ်ကြပါတယ်။ အထက်စီးနဲ့ စကားပြောတာပေါ့။ နိုင်ငံရေးဆိုတာ MA (Defence) မှာ သင်ခဲ့ရတာထက် အများကြီး ပိုပါတယ်။ နိုင်ငံရေးဟာ စစ်တိုက်တာထက်အများကြီးပိုပါတယ်။ အမှန်တကယ်တော့ အရပ်သားနိုင်ငံရေးသမားတွေက သူတို့ထက် ၁၀ ဆ ပိုတတ် ပိုတော်ပါတယ်။ မယုံရင် DASSK နားက မိုးကျဝန်ကြီးတွေကို ထွေအုပ်ဝန်ကြီးအနေနဲ့ ဖြစ်ဖြစ်၊အလုပ်သမားဝန်ကြီးအနေနဲ့ ဖြစ်ဖြစ် လှိုင်သာယာက အလုပ်သမားပြဿနာကို သူတို့အသုံးကျတယ်လို့ထင်ရင် ရှင်းခိုင်းကြည့်ပါ။ အလုပ်သမားဆန္ဒပြပွဲဟာ ထိုမိုးကျတွေသာ ဆင်းရှင်းရင် သာမန်ဆန္ဒပြမှုကနေ ၈၈ လောက်ဖြစ်သွားမှာပါ။ ဒါဆိုရင် တပ်ဝင်လာပြီး အစိုးရလဲ ပြဿနာတက်မှာပါ။ ဒါမျိုးတွေကိုကာကွယ်ပေးခဲ့တာက အရပ်သား နိုင်ငံရေးသမားတွေပါ။ ဥပမာအနေနဲ့ ဟိုဘစိန်လက်ထက် သမ္မတရုံးဝန်ကြီး အောင်မင်းနဲ့စိုးသိန်း ကျောင်းသားဆန္ဒပြတာကို သွားရှင်းတာ ဘာဖြစ်သွားခဲ့လဲ အားလုံးမှတ်မိမှာပါ။

နောက်သူတို့တွေဟာ သူတို့တပ်ထဲမှာရှိစဉ်က သူတို့ရာထူးပြုတ်မှာစိုးလို့ DASSK နဲ့ ကင်းကင်းနေခဲ့သူများပါ။ သူတို့မပြောနဲ့ သူတို့မိန်းမတွေ သူတို့သမီးတွေတောင် DASSK ကိုမတွေ့ရဲခဲ့ပါ။ ယခုစာရေးသူတောင် ဘယ်သူပါလို့မပြောရဲသေးပါ။ ရာထူးကြီးလေ ပိုကြောက်လေပါ။ သူတို့တွေကိုတပ်ကဟောက်လိုက်တာနဲ့ ငြိမ်သွားမယ့်သူများပါ။ ဒီမိုတွေကတော့ မိမိတို့ရဲ့ ယုံကြည်ချက်ကြောင့်အကျဉ်းချခံရသူများပါ။

စာရေးသူအနေနဲ့ကတော့ ဦးစိုးဝင်းလို လူမျိုးတွေကို တန်ဖိုးထားလေးစားပါတယ်။ သူတို့လို ဒီမိုတွေကDASSK ကို ပါရမီဖြည့်ခဲ့လို့ ဒီမို ၇၅% ကို ရလာတာပါ။ အလွန်နှမြောပါတယ်။ ထပ်ပြောပါ့မယ်။ မိုးကျဆိုရင် ဘယ်သူ့ကိုမှ တန်ဖိုးမထားပါနဲ့။ ဒီစကားဟာ ၉၅% မှန်ဖို့သေချာပါတယ်။ သူတို့ထောင်ထဲကို ဝင်ပြမှသာ ယုံလိုက်ပါ။ ဒါစကားအကုန်ပါဘဲ။ ဦးစိုးဝင်းကိုတော့ လေးစားပါတယ်။ သူ့အိမ်ကိုတွေ့ရချိန်မှာ ဒီမိုတွေရဲ့ ပေးဆပ်မှုကိုလဲ နားလည်ခံစားမိပါတယ်။ ဦးစိုးဝင်း ကောင်းရာသုဂတိ လားပါစေ။